Drie weken Berkeley: een terugblik

Hoi allemaal!

Inmiddels is mijn leventje hier in Berkeley echt aan de gang. De colleges zijn begonnen, de eerste huiswerkopdrachten zijn uitgedeeld en net voor de deadline ingeleverd en ihouse is de fase ingegaan dat het een beetje awkward begint te worden als je nu nog (waarschijnlijk voor de vijfde keer) om iemands naam moet vragen. Het leek mij leuk om, in plaats van mijn gebruikelijke ‘activity overview’, jullie wat meer te vertellen over mijn algemene ervaringen met Berkeley, de universiteit en ihouse.

Berkeley

Alhoewel ik meestal voor het gemak zeg dat ik San Francisco studeer, is dat niet helemaal waar – Berkeley ligt aan de andere kant van de baai. Met de trein kost het ongeveer 25 minuutjes om vanuit Berkeley in San Francisco te komen. Qua cultuur denk ik dat San Francisco en Berkeley veel met elkaar gemeen hebben. Mensen hebben in het algemeen een redelijke down-to-earth mentaliteit en veel mensen zijn erg bewust als het gaat om eten (organic foods zijn enorm populair). Studenten kleden zich hier in het algemeen redelijk casual – een korte broek en een T-shirt is de meest populaire keuze. Aangezien het overdag vaak redelijk warm is (25°C) doe ik meestal maar gewoon mee met deze lokale mode: korte broeken en polo’s it is.

Ook opvallend maar minder leuk is het grote aantal daklozen hier. Die zijn er sowieso veel in Amerika, en doordat de gezondheidszorg hier niet (zoals in Nederland) betaalbaar is voor iedereen, zijn veel daklozen mentaal instabiel. Daarnaast staat Berkeley bekend als redelijk liberaal en worden daklozen hier in het algemeen beter ontvangen dan in bijvoorbeeld San Fransisco.

Universiteit

UC Berkeley staat bekend als een goede en prestigieuze universiteit, zij het minder prestigieus dan de zogenaamde ‘Ivy leage’ universiteiten (Harvard, Princeton, Yale, Columbia). Wat wel noemenswaardig is, is dat Berkeley, in tegenstelling tot voorgenoemde universiteiten, een public university is, en dus voornamelijk wordt gefinancierd door de overheid. Dit resulteert dan ook meteen in Berkeley’s grootste uitdaging: blijven concurreren met private universities die (over het algemeen) meer te besteden hebben. Het alumninetwerk komt hier goed bij van pas, wat hier van veel groter belang is dan in Nederland. Dit geldt voor de universiteit, waar vele gebouwen de naam hebben van een alumnus/alumna die bijgedragen heeft aan de financiering, maar ook bijvoorbeeld voor ihouse. Zo is er op dit moment een fundraising bezig voor het renoveren van de dining hall. Alumni worden opgeroepen om te sponsoren en als klap op de vuurpijl heeft Eric Smidth (voormalig CEO Google en alumnus van ihouse) belooft voor elke gedoneerde dollar een dollar extra te doneren (tot een maximum van 1 million USD).

Berkeley’s campus is redelijk groot (1.5 x 1.5 mile ongeveer), maar desondanks redelijk compact – de grootte van de campus is denk ik redelijk vergelijkbaar met de TU/e campus, maar er studeren zo’n 36.000 studenten in Berkeley t.o.v. 7.000 op de TU/e. Het meest bekende gebouw op de campus is waarschijnlijk de Sather Tower, ook wel Campanile genaamd. Vanuit deze toren kijk je uit over heel Berkeley en de rest van de baai en kun je (met een beetje geluk) de Golden Gate Bridge zijn liggen. Twee weken geleden was er een speciale nachtelijke openstelling van de toren. Dit is maar een keer per semester, dus uiteraard heb ik hier even een bezoekje aan gebracht, met onderstaande foto’s tot gevolg.

Vakken

Voor een universiteit met 36.000 studenten is het niet verwonderlijk dat het aanbod in vakken enorm is. Mijn programma heeft als voordeel dat me, zonder restricties, kan inschrijven voor de meeste vakken die worden aangeboden, maar ook als nadeel dat reguliere Berkeley studenten prioriteit krijgen. Er zijn een aantal enorm populaire vakken die bijna elke Berkeley student wil volgen, met overvolle zalen en naar verluid zelfs studenten die hun eigen stoel mee nemen tot gevolg. Needless to say is de kans om in een van deze vakken toegelaten te worden voor mij ongeveer nul. Gelukkig is de keuze ruim genoeg. Alleen een lijst van de verschillende departments (faculteiten) is al enorm en vooral ook gevarieerd. Een paar noemenswaardige departments: Buddhist Studies, Cuneiform (spijkerschrift), Gender and Women’s Studies (klinkt ingewikkeld), Khmer (een beschaving in Azië tussen de 9e en 15e eeuw), Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender Studies en, jawel, Dutch! Wellicht dat ik nog eens een keer een lesje meepak bij het Dutch department, gewoon om te kijken hoe dat is.

Ikzelf volg de volgende vakken:

  • Environmental and Resource Economics (Agricultural and Resource Economics and Policy department). Vak over economische modellen met betrekking tot natuurlijke resources, zoals water, schone lucht of vis in de zee. Niet echt mijn vakgebied maar wel interessant. De docent praat gewoonlijk anderhalf uur lang over dingen die hij interessant vindt en wij luisteren. Dit vak levert ook mooie wiskundige vergelijkingen zoals dfish/dt op.
  • Mathematical Programming (Industrial Engineering and Operations Research department). Vak over lineaire optimalisatie wat goed aansluit op een vak wat ik al eerder heb gehad op de TU/e. Professor houdt zich gedurende de les met name bezig met op sneltreinvaart bewijzen op het bord schrijven en wij met overschrijven. Saaie colleges dus, maar wel interessant vak an sich.
  • Navigating Cultures (Peace and Conflict Studies department). Een vak wat gaat over cultuurverschillen en hoe je daar mee om kunt/moet gaan. Wordt gegeven door een voormalig director van ihouse met een hele hoop multiculturele ervaring. Tot nu toe denk ik mijn favoriete vak; zeker aangezien er hier zoveel verschillende culturen aanwezig zijn (in ihouse wonen studenten van meer dan 80 landen).

Naast deze vakken ga ik vanaf deze week ook een zogenaamd intercultural leadership program volgen, wat qua inhoud vergelijkbaar is met de Navigating Cultures class maar dan meer focus op leiderschaps-aspecten en meer een training dan een college-setting heeft.

Beren

Zoals op vele Amerikaanse universiteiten is college football hier een big thing. Berkeley’s team, de Golden Bears, heeft een passende mascotte: een beer. Beren zie je hier dan ook overal en de bijbehorende uitspraak “go bears!” wordt vaak geroepen door studenten en medewerkers en komt letterlijk in elke speech voor. Wel handig om te weten als je een speech moet schrijven voor Berkeley studenten, gewoon eindigen met ‘Go bears!’ en je hebt gegarandeerd een applaus te pakken. De grote rivaal is Stanford; aan het einde van het collegejaar vindt de ‘big game’ plaats tussen Stanford en Berkeley en natuurlijk gaan we dan massaal naar het stadium om te kijken. Naast de gebruikelijke ‘Go bears!’ t-shirts zijn er ook anti-Stanford t-shirts. Mijn persoonlijke favoriet is een shirt met de tekst ‘Voldemort went to Stanford’, zie onderstaande foto.

Ihouse

In mijn vorige blog schreef ik al kort over ihouse. Samen met zo’n 500 andere studenten van over de hele wereld woon ik hier voor een half jaartje. Vorige week ben ik op new resident retreat, een kennismakingskamp voor nieuwe ihouse bewoners, geweest en dat was erg leuk. Hiken, kampvuur, kennismakingsactiviteiten en een interculturele trainingen vormden de voornaamste programma onderdelen, maar het belangrijkste was natuurlijk om nieuwe mensen te leren kennen; en in een kampeersetting op een ranch zo ver in de wildernis dat niemand bereik had op zijn telefoons gaat dat erg gemakkelijk!

Tijdens het retreat kregen we ook een praatje over de geschiedenis van ihouse. Het begon allemaal in New York, waar een professor van Columbia onderweg naar huis was en een Chinese student tegen het lijf liep. Nadat de professor ‘Hello’ zei, werd hij door de Chinees uitvoerig bedankt omdat hij blijkbaar de eerste persoon was die tegen hem praatte, sinds hij drie weken eerder was gearriveerd in Amerika. Dit bracht de prof. op het idee voor een plaats waar studenten van over de hele wereld samen kunnen wonen en elkaar kunnen ontmoeten.

Enkele jaren later werd eenzelfde concept in Berkeley opgezet. In die tijd (rond 1930) was rassendiscriminatie nog sterk aanwezig in Amerika, en ihouse in Berkeley was de eerste plek aan de West Coast waar studenten van verschillende rassen en geslachten samen in een gebouw woonden. Om het plaatje helemaal af te maken werd het ihouse bovenop de heuvel geplaatst, tussen alle huizen van fraternities, die toentertijd bekend stonden om het niet accepteren van niet-blanke studenten in hun gezelschap.

Dat was het weer voor vandaag, hopelijk was mijn verhaaltje niet al te lang dit keer. Hieronder nog wat random foto’s van de afgelopen tijd. Bedankt voor het lezen, tot ziens en… go bears!

2 thoughts on “Drie weken Berkeley: een terugblik

  • September 17, 2014 at 08:31
    Permalink

    Leuk om te lezen weer Koen :)! De beren van Berkeley en daklozen kan ik me nog wel herinneren ja 😉

    Reply
  • September 20, 2014 at 15:48
    Permalink

    De beers en de bears vliegen je daar om de oren zo te horen 😉 Fijn dat je gewoon in een korte broek en polo naar de uni kunt gaan, wel zo gemakkelijk nu tijdens het lekkere weer. Goed verhaal, leuk om te lezen! Go bears! xxx

    Reply

Leave a Reply